Бичлэг тандагч
ЗАДЛАНГИЙН ЭМЧИЙН ЗАДРААГҮЙ НУУЦ
2010-05-11,12:02
Өгүүллэг-Би аймгийн нэгдсэн эмнэлгэд ажилладаг. Сургууль төгсч ирээд л ажилласан. Одоо хориод жил болж байна даа.
-Тэгэхээр та эмч хүн байх нээ.
-Тиймээ гэж тэр хоолой нь бага зэрэг сааралтсанаа
-Үнэндээ би задлангийн эмч л дээ гэж тодруулж хэлэв. Анх орж ирэхэд үнэртсэн эвгүй үнэр чухам юун үнэр болохыг би сая л ойлгож дотор жаахан жихүүдэс төрсөн хэдий ч түүнийгээ ил гаргахгүйг хичээж, дээр нь баахан сониуч зан хөдөлж чухам яриагаа юунаас эхлэхээ хэсэгхэн зуур эргэцүүлээд
-Сургууль төгсөөд л та тэнд хувиарлагдсан гэсэн үг үү?
-Тиймээ. Би эс юмаа гэхэд хэн нэг нь хийх л ажил шүү дээ гээд тэр надруу эгцлэн харахад би яриаг ингээд дуусгачих сонирхолгүй байсан учир бушуухан
-Тэгэлгүй яахав, таны зөв гэж би бушуухан хариулав.
-Уучлаарай тэгэхээр өнөөдөр та ямар хэрэг зоригоор явна. Ажлын шаардлагаар уу эсвэл өөр асуудал байна уу гэж аль болохоор уриалагхан асуухыг хичээв. Тэр надруу нэлээд нухацтай харсанаа
-Шууд хэлэхэд би чиний хэд хэдэн өгүүллэгийг уншсан. Чи Эрдэнэтэд Сиамын ихэр төрсөн талаар бичсэн байсан гэж хэлэхэд би бүр гайхаж орхив. Яагаад гэхээр би энэ тухай баримтат өгүүллэг бичсэн нь үнэн. Гэхдээ хамгийн гол нь би тэр өгүүллэгийг огт хэвлүүлээгүй хав дарж орхисон байхад энэ хүн яахаараа энэ тухай мэдэж байдаг билээ. Үнэндээ айх гайхах зэрэгцэж орхив. Задлангийн эмч миний байдлыг анзаараад
-Уучлаарай. Үнэндээ би таныг гайхшруулья гэж бодоогүй юм шүү. Тэр хүүхдэд задлан хийсэн эмч бид хоёр сургуульд хамт сурч байсан найзууд л даа. Тэр чамтай уулзахыг надад зөвлөсөн юм. Магадгүй чи надад тусалж чадах болов уу л гэж би бодсон юм. Одоо та учрыг нь ойлговуу гээд тэр надруу ширтэв. Энэхэн үед надад задлангийн төмөр ширээн дээр цэнхэр даавуунд ороостой амьгүй сиамын ихэрийг эмч авчирч тавихад ямар нэг хөлдүү мах тавих шиг чимээ гарч байсан нь эргэн санагдаж дотор хүйтэн оргив. Би ширээний нүднээсээ тамхи гарган асааж хэд сорж уушиглаад бага зэрэг тайвшрав. Харин шинэ танил маань хүрэмнийхээ гадна халааснаас хавтгай шилтэй архи гаргаж ирээд надруу сарвайхад би сая хаана байгаагаа мэдсэн юм шиг бушуухан гараа савлаж эмчид архиа буцааж хий гэж шаардангуй дохиход тэр дуулгавартай нь аргагүй буцааж далд хийв. Харин би түүнрүү хайрцагтай тамхиа түлхээд босч хаалгаа дотроосоо түгжээд эргэж суув. Тэр намайг хаалга цоожлохыг хараад эргээд нөгөө хавтгай шилтэй архиа гаргаж ширээн дээр тавиад голоор нь дугуйлж зузаан резинээр хэд дахин ороосон төгрөг тавийн дэвтэрийг хүрэмнийхээ дотор халааснаас гаргаж ирээд надруу нэг сарвайсанаа гараа огцом татаж амандаа нэг юм бувтнаснаа тун шалмаг ороосон резинийг нь мултлаад нэлээд итгэл муутайхан өгөв. Тиймээ энэ миний таамгалснаар "Задлангийн эмчийн өдрийн тэмдэглэл" байсан юм.
Үргэлжлэл бий
Үргэлжлэл бий
Зочин хэзээ бичсэн: 14:42, 2018-02-02 | 